หมายถึง การดำเนินชีวิตอย่างมีเป้าหมาย ด้วยความถูกต้องและสุจริต มีแผนการที่จะไปให้ถึงจุดหมายนั้นด้วยความไม่ประมาท มีการเตรียมพร้อม และมีความอดทนไม่ละทิ้งกลางคัน
นิทานเรื่อง พระราชานักปลูกดอกไม้
wwwนานแสนนานมาแล้ว ณ ดินแดนกลางผืนน้ำซึ่งเป็นที่ตั้งของอาณาจักรแห่งหนึ่ง ยังมีพระราชาองค์น้อยพระองค์หนึ่งทรงเป็นพระราชาที่อ่อนโยนและรักการปลูกดอกไม้มาก
wwwอยู่มาวันหนึ่ง พระราชาทรงคิดอยากมอบความสุขให้แก่ประชาชนของพระองค์ พระราชาจึงแอบออกจากวังเพื่อไปหาที่เหมาะ ๆ ในการปลูกดอกไม้ แต่อนิจจา! เมื่อพระราชาเหยียบย่างเข้าไปในเมือง พระราชากลับพบภาพที่พระองค์ไม่เคยเห็นมาเลยตลอดชั่วชีวิต พระราชาทรงเห็นเด็ก ๆ ร้องไห้ด้วยความหิวโหย พระองค์ทรงพบผู้คนที่เอาเปรียบกัน พระราชาทรงเจอฝูงชนที่ทำร้ายกันจนเลือดตกยางออก ซ้ำร้าย...พระองค์ยังเห็นสิ่งที่น่าสะเทือนใจที่สุด นั่นก็คือภาพของผู้คนที่เฝ้ามองเหตุการณ์ต่าง ๆ โดยไม่สนใจไยดีเลยแม้สักนิด! พระราชาทรงรู้สึกหดหู่ใจมากจึงรีบนำเรื่องไปหารือกับพระบิดาและเหล่าเสนาบดีผู้รอบรู้ แต่คำตอบที่ได้กลับมา คือ มันเป็นเรื่องธรรมดาที่เกิดขึ้นทุกหนทุกแห่งในโลก และไม่มีใครสามารถแก้ไขหรือเปลี่ยนแปลงเรื่องธรรมดาเหล่านี้ให้เป็นอื่นไปได้! คำตอบที่พระราชาได้ฟังทำให้พระองค์ผิดหวังมาก ด้วยเหตุนี้เอง พระราชาจึงตัดสินใจทำเรื่องไม่ธรรมดาเพื่อสร้างแรงบันดาลใจให้ผู้คนกล้าทำในสิ่งที่พวกเขาคิดว่ามันเป็นไปไม่ได้!
wwwพระราชาเริ่มแผนของพระองค์โดยการขอร้องให้เหล่าผีเสื้อในสวนดอกไม้ช่วยพาพระองค์ไปยังก้อนเมฆที่อยู่บนฟ้า พระราชาทรงมองเมฆซึ่งชุ่มชื้นไปด้วยละอองน้ำอย่างมีความหวัง จากนั้น พระองค์ก็ทรงโปรยเมล็ดของดอกไม้จนทั่วไปทั้งผืนเมฆ
wwwหลายคืนต่อมา เมล็ดพืชที่ถูกปลูกด้วยความเอาใจใส่ก็ค่อย ๆ ขยับตัว ต้นอ่อนก็เริ่มงอกขึ้นมาจากเมล็ดเหล่านั้นอย่างช้า ๆ แต่น่าเสียดายเหลือเกิน เมื่อต้นอ่อนของดอกไม้ที่แสนบอบบางสัมผัสเข้ากับแสงแดดที่จัดจ้า พวกมันก็พานอ่อนแรงลงและเหี่ยวเฉาตายไปจนหมดสิ้น แต่พระองค์ก็ยังไม่ยอมแพ้ พระราชาทรงเลือกเมล็ดพืชชนิดใหม่ที่ทนแสงได้ดีกว่าเดิม แต่เพื่อเป็นการไม่ประมาท ตลอดทั้งวัน...พระองค์จึงทรงใช้ตัวเองยืนบังแสงแดดให้ต้นอ่อนของดอกไม้เพื่อป้องกันไม่ให้พวกมันเฉาตายเพราะแสงอาทิตย์ ซึ่งเมื่อพระราชาทุ่มเทดูแลต้นอ่อนของดอกไม้อย่างเต็มที่ ในที่สุด ดอกไม้แสนสวยก็เติบโตและปกคลุมผืนเมฆจนทั่วไปหมด
wwwเมื่อก้อนเมฆเต็มไปด้วยดอกไม้ มันจึงลอยต่ำลงและส่งกลิ่นหอมคละคลุ้งไปทั่วทั้งอาณาจักร ชาวเมืองต่างตื่นเต้นที่ได้เห็นสวนดอกไม้ลอยอยู่เหนืออาณาจักรของพวกเขา แต่เมื่อเมฆลอยต่ำลงมาอีก พวกเขาก็ยิ่งแปลกใจมากขึ้น เพราะผู้ที่นั่งอยู่บนก้อนเมฆก็คือพระราชาองค์น้อยของพวกเขานั่นเอง ทันทีที่พระบิดา เสนาบดีชั้นผู้ใหญ่ และประชาชนทุกคนได้เห็นเรื่องเกินฝันที่พระราชาทรงกระทำ พวกเขาก็เกิดความกล้าที่จะแก้ไขสิ่งเหล่านั้นเพื่อทำให้ชีวิตของพวกเขาดีงามและมีความสุขมากยิ่งขึ้น อีกทั้งรู้สึกชื่นชมพระราชาองค์น้อยที่นอกจากพระองค์จะปลูกดอกไม้บนก้อนเมฆได้อย่างน่าอัศจรรย์แล้ว พระองค์ยังได้ปลูกดอกไม้ที่แสนวิเศษในหัวใจของพวกเขาอีกด้วย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น